O Nas

Nasz Dom i Jego Mieszkańcy

Paweł Jasienica

Paweł Jasienica

Paweł Jasienica, właściwie Leon Lech Beynar (ur. 10 listopada 1909 w Symbirsku, zm. 19 sierpnia 1970 w Warszawie) – polski historyk, pisarz historyczny, eseista i publicysta „Tygodnika Powszechnego”.

Autor cyklu esejów historycznych Polska Piastów (1960), Polska Jagiellonów (1963), Rzeczpospolita Obojga Narodów (1967–1972), w którym przedstawił własną i publicystyczną koncepcję filozofii historii Polski, wyłożoną wcześniej w Myślach o dawnej Polsce (1960)[1]; cykl ten, poświęcony dziejom przedrozbiorowym, zyskał wielką popularność[1]. Sam Jasienica o cyklu esejów pisał:

„Książki, które piszę, nie roszczą sobie żadnych pretensji do rangi dzieł naukowych, nie są podręcznikami ani popularyzacją nauki. To są zwyczajne eseje. […] Esejowi przysługują te same prawa, którymi się cieszy dramat, poezja czy powieść”

Publikacje

Ostatnie wydania dzieł Jasienicy ukazały się w 1999 roku.  Dopiero w latach 2007–2009 Wydawnictwo Prószyński i S-ka ponownie opublikowało cykl Jasienica. Powrót złożony z 17 tomów.

Agnieszka Holland

Agnieszka Holland

Agnieszka Irena Holland (ur. 28 listopada 1948 w Warszawie) – polska reżyserka filmowa i teatralnascenarzystka filmowa i aktorka, reprezentantka nurtu zwanego kinem moralnego niepokoju, dama Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski, córka Henryka Hollanda i Ireny Rybczyńskiej, starsza siostra reżyserki i scenarzystki Magdaleny Łazarkiewicz. W grudniu 2020 została przewodniczącą Europejskiej Akademii Filmowej[1].

W latach 1966–1971 studiowała na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze, biorąc w międzyczasie udział w wydarzeniach Praskiej Wiosny. Po raz pierwszy uznanie ze strony krytyków zagranicznych zdobyła kameralnym dramatem Aktorzy prowincjonalni (1978), a swoją renomę w Polsce ugruntowała nagrodzonym na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych filmem historycznym Gorączka (1980). Ukończywszy film Kobieta samotna (1981), krytyczny zarówno wobec środowiska „Solidarności”, jak i wobec pełnej marazmu komunistycznej rzeczywistości, wyemigrowała do Francji, gdzie pozostała po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego.

Realizując filmy we Francji i Niemczech, a potem głównie w Stanach Zjednoczonych, Holland zasłynęła filmami, takimi jak Gorzkie żniwa (1985, nominowany do Oscara dla filmu nieanglojęzycznego) czy Europa, Europa (1990, nominowany do Oscara dla filmu nieanglojęzycznego) o Zagładzie Żydów, a także mniej politycznymi dramatami pokroju Oliviera, Oliviera (1991) lub Placu Waszyngtona (1997). Od 2007 ponownie kręciła filmy w Polsce, gdzie jej kolejne dwa dzieła: W ciemności (2011, nominowany do Oscara dla filmu nieanglojęzycznego) oraz Obywatel Jones (2019), otrzymały Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

W swoich filmach Holland skupia się na jednostkowych doświadczeniach osób znajdujących się na uboczu politycznych wydarzeń. Częstym poruszanym przez nią motywem jest krytyka zbrodni nazistowskich oraz komunistycznych. Holland była wielokrotnie honorowana, między innymi w 2020 otrzymała nagrodę FIPRESCI Platinum Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Sofii, a w 2021 – Platynowe Lwy za całokształt twórczości.

Władysław Umiński

Władysław Jan Umiński (ur. 10 listopada 1865 w Przedczu, zm. 31 grudnia 1954) – polski pisarz tworzący fantastykę naukową (nazywany często polskim Juliuszem Verne’em), autor książek dla dzieci i młodzieży, publicysta i popularyzator nauki. Obok Antoniego Langego i Jerzego Żuławskiego prekursor fantastyki naukowej w literaturze polskiej[1].

Publikacje

  • Zwycięzcy oceanu (1891)
  • Balonem do bieguna (1894)
  • Podróż bez pieniędzy (1894)
  • W nieznane światy (1895, późniejsze wydania pt. Na drugą planetę)
  • Wędrowna wyspa (1895)
  • W kraju ludożerców (1896, opowiadania: W kraju ludożerców; Bumerang; Złośliwy słoń; Mój pierwszy jaguar; Polowanie na łosie; Między gorylami)
  • W pustyniach Australii (1896)
  • Na falach Atlantyku (1897)
  • Od Warszawy do Ojcowa (1897)
  • Pioruny i błyskawice, Pogadanki naukowe (Wyd. M. Arcta, Warszawa 1897, s. 108)
  • Co człowiek wykształcony o elektryczności wiedzieć powinien (Wyd. M. Arcta, Warszawa 1899, s. 133)
  • Podróż naokoło świata piechotą. T. 1: W podobłocznych krainach (1899, dalsze tomy nie ukazały się)
  • Podróż naokoło Warszawy (1901)
  • Tajemnicza bandera i flibustierowie (1901, późniejsze wydania pt. Flibustierowie)
  • Biały mandaryn (1903)
  • Człowiek leśny (1903)
  • Na szczytach (1904, współwyd.: Z odmętów morskich; Szczęście)
  • Co należy wiedzieć o elektryczności, Wykład popularny, wydanie II (Wyd. M. Arcta, Warszawa 1905, s. 216)
  • Wygnańcy (1906)
  • W czarnej otchłani (1908)
  • Przygody małego Australijczyka (1910, cz. 1 cyklu pt. Historia biednego chłopca w pięciu częściach świata)
  • W puszczach Kanady (1910, cz. 2 cyklu pt. Historia biednego chłopca w pięciu częściach świata)
  • W krainie wschodzącego słońca (1911, cz. 3 cyklu pt. Historia biednego chłopca w pięciu częściach świata)
  • Samolotem naokoło świata (1911)
  • O elektryczności – wykład popularny (1911, Wyd. A.A. Paryski, Toledo, Ohio (USA), s. 132)
  • Krwawy chleb (1912, późniejsze wyd. pt. Znojny chleb)
  • Synowie puszczy (1912)
  • Krzyż i półksiężyc (1913)
  • Po kraju (1913)
  • Oświetlenie współczesne (Książki dla wszystkich Nr 27, Wyd. M. Arcta, Warszawa 1903, s. 68)
  • Czarodziejski okręt (1916)
  • Krwawa dola (1918)
  • Przygody wojenne (1918, antydat. 1919)
  • W głębinach oceanu (1920)
  • Przygody łodzi podwodnej i inne opowiadania (1925, wznowienie opowiadań z tomu W kraju ludożerców z dodaniem opowiadania tytułowego)
  • Pod flagą polską samochodem naokoło świata (1929)
  • Zaziemskie światy (druk 1948, dystrybucja 1956)

 

Adam Drzewoski

Adam Tadeusz Drzewoski

Porucznik Adam Drzewoski, pseudonim „Benon” albo „Philips”, Batalion „Pięść”, pluton „Agaton”

Data urodzenia:
1924-10-24
Data śmierci:
2020-08-31
Funkcja:
Stopień:
plutonowy podchorąży
Numer legitymacji AK:
18519
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Roman – Franciszka z domu Misterska
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1939 r. – Szare Szeregi – 5. WDH. Od marca 1943 r. w komórce wywiadowczej Wd-68 (“Agaton”) w ramach II Oddziału Komendy Głównej Armii Krajowej – w pracowni radiotechnicznej
Adres przed Powstaniem:
Warszawa ul. Grodzieńska 11
Oddział:
Armia Krajowa – zgrupowanie “Radosław” – batalion “Pięść” – pluton “Agaton”. Od września 1944 r. w plutonie osłony KG AK – kompania “Łącz 59”
Szlak bojowy:
Wola – Stare Miasto – kanały – Śródmieście Północ – Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka – jeniec obozów Stalag 344 Lamsdorf, następnie osadzony w Stalagu VII A Moosburg
Numer jeniecki:
103692
Losy po wojnie:
W latach 1945-1947 żołnierz II Korpusu Polskiego we Włoszech. Po powrocie do kraju ukończył Politechnikę Warszawską. Od 1948 r. pracował w Polskim Radio, od 1958 r. w Spółdzielni “Veriton”. Awansowany po wojnie do stopnia kapitana WP
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Cmentarz Bródnowski w Warszawie
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, baza straty.pl – UdsKiOR, FPNP, dane Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach Opolu. Stopień w zapisach niemieckich: Feldwebel – sierżant. MPW-kontakt: p. Urszula Drzewoska-Salamonowicz. Zdjęcie współczesne pochodzi z serii portretów Powstańców Warszawskich wykonanych w ramach projektu “1944/70/2014” realizowanego przez grupę WWPHOTO dla uczczenia 70. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Muzeum Powstania Warszawskiego, 22.07-04.08 2013. Informację o śmierci przekazano do sekretariatu MPW. Nekrolog prasowy – “GW”, data emisji 5 i 7 września 2020.

Scroll to Top
Scroll to Top